De dynamische wereld van beheer vereist een vernieuwende en geïntegreerde aanpak. In een recente studie gepubliceerd in “Journal of Environmental Planning and Management“, onderzoeken M. Said en B. Tempels de huidige beheerpraktijk van de openbare ruimte in Nederland. Zij identificeren vier fundamentele belemmeringen die de effectiviteit van dit beheer beperken. Dit artikel biedt een beknopte analyse van de geïdentificeerde belemmeringen en presenteert de voorgestelde strategie om deze aan te pakken.
Belemmeringen
Sectorale scheiding tussen ontwerp en beheer
De traditionele scheiding tussen ontwerp en beheer van de openbare ruimte leidt vaak tot kortzichtigheid in planning en uitvoering. Het resultaat is dat, na de aanleg, de aandacht voor een project verzwakt, waardoor langetermijndoelstellingen en effectief beheer in het gedrang komen.
Conflict- en actiebenadering
De huidige focus op snelle reacties op incidenten belemmert de ontwikkeling van langetermijnstrategieën. Dit reactieve beheer voorkomt een proactieve en strategische aanpak, essentieel voor duurzame stedelijke ontwikkeling.
Asset-Based focus
Een beperkte kijk op het beheren van afzonderlijke ‘assets’ zoals wegen en parken mist de kans op een meer holistische benadering. Dit leidt tot gefragmenteerde en minder effectieve beheerpraktijken.
Lineaire Benadering
Het volgen van strikte, lineaire processtappen ontneemt beheerders de flexibiliteit om zich aan te passen aan veranderende behoeften en omstandigheden, vooral belangrijk in het kader van klimaatadaptatie en stedelijke vernieuwing.
Post-NPM-model
Het Post-NPM-model (ook wel bekend als Digital-Era Governance) biedt een veelbelovende oplossing door integratie en samenwerking tussen ontwerp en beheer te bevorderen.
Dit model benadrukt het belang van:
- Geïntegreerde planning: Een gezamenlijke aanpak van ontwerpers en beheerders om duurzame en onderhoudsvriendelijke openbare ruimte te creëren.
- Proactief Beheer: Het anticiperen op toekomstige behoeften en uitdagingen, in plaats van alleen te reageren op incidenten.
- Holistische Asset Management: Het zien van de openbare ruimte als een samenhangend geheel, waarbij verschillende elementen elkaar aanvullen en versterken.
- Flexibele en Dynamische Processen: Het aanpassen van beheerstrategieën aan veranderende stedelijke behoeften en omstandigheden.
Lees ook Assetmanagement en Integraal Programmeren
Deze nieuwe benadering vraagt om een paradigmaverschuiving in het beheer van de openbare ruimte. Door de geïdentificeerde belemmeringen aan te pakken en het Post-NPM-model te omarmen, kunnen we de buitenruimte transformeren naar meer duurzame, veerkrachtige en leefbare omgeving. Dit is niet alleen een technische uitdaging, maar ook een culturele en organisatorische, waarbij samenwerking, innovatie en langetermijnvisie centraal staan.